een aansluitende quote
Vanuit de muze van de tragedie Melpomene heeft onze groep geprobeerd de tragedie te laten bestaan.
Te laten bestaan…
Niet op te lossen, niet aan te pakken, niet weg te lachen, niet dood te knuffelen.
Te laten bestaan en dan kijken wat er gebeurd.
Het is moeilijk.
Het handelen (in het Grieks ‘δράμα / drama’) neemt ons steeds maar mee op sleeptouw.
We willen er iets mee.
Weg met dat drama!
Maar toen kwam er een ander woord.
Het woord tegenspoed.
Tegenspoed als contrapunt van voorspoed.
Voorspoed, voorspoedig, je voort spoeden, handelen.
Tegenspoed, tegen spoed, vertragen, sta stil.
Sta stil en kijk
Sta stil en voel
Sta stil en handel niet
En dan na een tijdje, een behoorlijk tijdje, ga je meedoen
Toch wel
Als een medespeler
Niet om mee te huilen
Niet om op te lossen
Je doet gewoon mee
Bijvoorbeeld
Iemand is gevallen, ligt op de grond, armen wijduit
Je gaat erbij liggen
Of erop
Of je pakt je tekenblok en legt je voeten op die van hem en tekent
Of je draait je af
Of je houdt je tranen niet binnen
De tragedie mag bestaan
En zo maakt de tragiek een ontwikkeling door
Wordt het esthetiek
Iets om naar te kijken en niet om weg te poetsen
Dus
Vertrouw erop dat het ok is
Dat de tragedie ok is
Dat de persoon binnen de tragedie ok is
Dat er ontwikkeling komt na de stilstand
Panta rhei / πάντα ῥεῖ
Alles stroomt
Ook tegen de stroom in