Hooggeëerd publiek!

Fijn dat je er bent! Dat je een moment neemt om mij in je op te nemen. Ik hang hier anders zo roerloos aan de muur, zo in stilte. Ik ben blij dat je er bent, ik heb jou nodig! Ik heb je nodig om dingen in beweging te brengen die anders zo verstild blijven liggen in mijn beeltenis! Zonder jou kan dat niet gebeuren en blijf ik een bevroren beeld. Komt dat zien! Wij samen kunnen grootse dingen bereiken, wist je dat? Wij kunnen verandering in zienswijze teweegbrengen bij onszelf of bij anderen. Wij kunnen emoties of gevoelens aan het licht brengen en we kunnen elkaars spiegel zijn. Zonder jou ben ik betekenisloos. Zonder jou in dit kunstje niets waard. Jij bent mijn hooggeëerd publiek! Want zie je onze zwarte silhouetten machteloos vastzitten?

Al onze tijd om dit te bereiken hiervoor te werken en te oefenen, het brengt niets als er geen beweging is. Het brengt niets als er geen publiek is. Het brengt niets als wat we doen, al oogt het nog zo goed, een mechanisme is, een zielloos silhouet van wie we werkelijk zijn. Zie je dat in ons schilderijen van alles speelt? Het lijkt een circus, een sprookje wellicht? Zie je dat we onze “Gut Feeling” uit de hoed toveren als een machteloos konijn? Als jij dat doet, wat gebeurt er dan? Als we onze “Brains” zoals in het werk “Brain Babe” richten op een gepoleisde buitenkant en onze kunstjes elke keer opnieuw vertonen, wie worden we dan? Wie ben jij dan? Hooggeëerd publiek; niets is wat het lijkt! Kijk en neem de tijd, laat ons je aan het denken zetten, die nieuwe zienswijze activeren? Help ons dat in beweging te zetten, bij onszelf, bij jou en bij de jouwen! Wij danken jullie, wij applaudisseren en zijn trots. Kunstjes worden aan de kant gezet en er wordt plaatsgemaakt voor levenskunst!

Wafae Ahalouch is in 1978 geboren in Tanger, Marokko. Woont en werkt in Amsterdam. Ze geeft les op diverse academies en is ze sinds 2014 adviseur bij het Mondriaanfonds.

http://www.wafae-ahalouch.com/