Kunst van structuur
Let's fungi, 24 januari 2022
Opzet:
- Vier kamers, per kamer een opdracht: met bewegen, met beeld, met woord en met geluid
- Een strak tijdsschema, rolverdelingen als tijdsbewaker en opdrachtlezer.
- Een groep van 6 en groep van 5
- Het fungi-team splits zich op en draait mee in een van de groepen
Effect:
- Deze opzet biedt focus, waardoor ruimte ontstaat voor creativiteit & maken
Besefmoment 1: Dat besef kwam voor mij het sterkst naar voren bij de Haiku in mijn eerste proefkamer: een Engelse inleidende tekst wordt voorgelezen, lastig te volgen. Kern die we eruit halen: poëzie, embodied. De spelregels: aantallen lettergrepen, zintuigelijke ervaringen. En 10 minuten. Daar gaan we. De secondes tikken weg. Dit loopt lekker. Klaar, check! Ik tel de lettergrepen: 5 – 7 – 7… SHOOT, het is 5 – 7 – 5 ! Puzzelen, krassen, en daar staat ie: het laatste woord dat klinkt als een slotakkoord.
Besefmoment 2: Wat is artistieke pedagogiek? Lastige definitie, vonden wij tijdens de zoom-voorbereiding. Wat is het wel, wat niet, wat zijn varianten? Geholpen door de vragenset en de voor ons geselecteerde portretten wordt het mij duidelijk: ruimte creëren om te groeien. Wat biedt toegang tot die ruimte?
Afbeelding 1: Karakter van artistieke pedagogiek is: Open, positief, het hoeft niet af te zijn; mate van lichtheid, geen rechte lijnen, verschillende vormen, invulbaar. Als dit karakter aan de slag gaat met A.P. dan vertrouw ik erop dat het allemaal goed komt als je ‘t / als je jezelf licht en open houdt
Afbeelding 2: Waar is je gezicht? Waarom zo benauwd? Waar is de opening?
Afbeelding 3: “Uitgelopen masker." Als het pad niet meer goed voelt, dan zal je een oude laag moeten loslaten. Dat geeft pijn, maar werkt helend.
Heleen Bouwmans
Dank je wel, Rob. Je reflectie helpen me in mijn onderzoek naar de wering van portretten bij complexe vraagstukken. Gaaf om te zien hoe de vragen en portretten een stukje van de sluier oplichten van een begrip dat nog niet helder gedefinieerd is.