Roller coasteren
Zintuigen en lichaam meegevoerd in een avontuur van verkenning door interactieve ervaringen. Op de fungi avond zijn we in driedimensionale vorm door tijd en ruimtes gegaan waarbij je lichaam weer mee doet in de dialogen die ontstaan.
De ervaringen in de ruimtes
Een paar uur terug in de tijd dat is waar de fungi soep en haiku mij brengt. Afspreken met Jessica op het jaarbeurs plein. Genietend van een frietje in de koude lucht op zoek naar de vogeltjes die we horen maar niet vinden. Een opname van de voorgedragen haiku’s van de groep maken een mooie registratie van de meervoudige fragmenten.
De beweging, het geluid, herhaling van woorden, wat stel je voor? De vrijheid’s beleving die ik voel transformeert mij tot een vlieger op het strand. Niet de brave vlieger die in de lucht hangt, maar de oncontroleerbare, met suizende wind geluid neerdalend en stijgend spelend om de deelnemers heen.
Met gesloten ogen de ervaring van trillingen van de geluiden uit de jungle. Waterdruppels op bladeren, stromende beekjes, gebrul van een dier. Het lichaam wordt meegevoerd om onderdeel te zijn met het ritme van de jungle, dof getik, geratel, gebrul, geschuif, geroep de een luider dan de ander, dreigender dan de ander, trager dan de ander.
Mijn vraag Hoe grijp je artistieke pedagogiek of is het heb grip, begrip of inzicht voor artistieke pedagogiek?
Bron Het boek Play Matters van Miguel Sicart
Media
Heleen Bouwmans
Je slotvraag triggert me 'Hoe grijp je artistieke pedagogiek of is het heb grip, begrip of inzicht voor artistieke pedagogiek?' Kunnen we artistieke pedagogiek wel (be)grijpen, of kunnen we alleen aspecten ontdekken in ons handelen ernaar? Artistieke pegagogiek laat zich niet vangen in een beeld of woorden, maar openbaart zich.