In mijn onderzoek naar de waarde van creativiteit kom ik veel positieve annotaties tegen. Naast de waarde voor zelfkennis en persoonlijke ontwikkeling ook een bijdrage aan een gevoel van geluk. Daarnaast is er ook een economische factor: creativiteit als onderdeel van maatschappelijke of ondernemingsvragen. 
Maar is er ook een duistere kant aan creativiteit vraag ik me af. Is er ook een oncontroleerbare kant die botst met onze individuele en maatschappelijke behoefte aan veiligheid en zekerheid?
Het creatieve proces vraagt ook een onvoorwaardelijk instappen zonder vooraf doelen te stellen, zonder te weten waar het naar toe leidt. Creativiteit heeft ook iets destructiefs in zich; om iets nieuws te creeëren moet er soms ook iets letterlijk of figuurlijk afgebroken worden. Er is ook een heel individuele kant aan: hoe gaan we om met onze maatschappelijke omgangsvormen in dat proces? Hoe vinden we een balans tussen die twee polen....
Hier een mooi achtergrondartikel van de correspondent.