Mijn dragend citaat zijn een aantal pagina's uit het boek "erkennen wat er is' van Bernie Glassman. Hij is een Amerikaanse boeddhistische priester die spiritualiteit weet te combineren met een praktische levensinvulling en -houding. In het citaat heeft hij het over de onbevooroordeelde luisterhouding; alles accepteren wat er op je af komt. Niet om het dan passief te ondergaan, maar als basis voor het doen van de juiste actie. Voor mij ook vergelijkbaar met een creatief en muzisch proces: open en onbevoordeeld erin gaan, en dan wel tot een handeling komen. Het loslaten voor (voor)oordelen en mindsets is daarvoor een vereiste. Dat loslaten is wellicht het grootste obstakel voor mensen (en mijzelf;-) om in dit proces te stappen, je verliest er je (ogenschijnlijke) houvast en zekerheden mee, ook je eigen opgebouwde beeld van wie je bent en je persoonlijkheid. Tegelijkertijd geeft het een enorme ruimte en de mogelijkheid om je te verbinden; met andere mensen, wereldbeelden, ervaringen. 
Het mooie van dit boek is dat hij beschrijft hoe hij dit in praktijk doet, en dat zijn niet de makkelijkste omstandigheden: op straat, in achterstandswijken, in Auschwitz... Hoe kan spiritualiteit en creativiteit een concrete plek in de wereld krijgen met een eigen waarde. 

PS Het citaat loopt van pagina 92 tot halverwege 94