1- wat heeft je geraakt?
In mijn 'performance' veel:
• De reactie dat veel mensen mijn vraag en zoektocht herkenden
• De ondersteuning & betrokkenheid tijdens de performance
• Het voelen van mijn kracht en speelsheid als die mogen stromen
• Achteraf ook een verdriet/gemis dat ik dat minder doe dan ik zou willen/kunnen.
• Alle vragen die het opriep, die klinken nog na.

De sessie met Robin waarin we in relatief korte tijd, mede dankzij de critical response vorm, snel tot een verdieping kwamen, en ik mocht meewerken aan een stap in zijn ontwikkeling.
Als een 'blinde' in de performance van Marjolein stappen. Daarin de kracht van een 'voorstelling' voelen. En weer in het spel mogen stappen.
De dans warming-up, waarin ik de kracht van het nonverbale, en het plezier van het fysieke weer mag voelen.

2- wat was jouw vraag?
Hoe kan ik mijn eigen makerschap onderdeel maken van een vorm waarin ik mensen meeneem in een eigen creatief proces.

3- wat concludeer je?
Het is zeker mogelijk en kan ook een meerwaarde geven. Ook voor mezelf: het geeft me energie en inspiratie. Ik voel me ook meer betrokken bij de de ander. Het is de kunst vormen te vinden die aansluiten bij de groep en mij, de verhouding die we hebben, de vraag die er ligt etc. Dat is elke keer weer afstemmen en op zich ook een creatief proces.
Bij dat laatste vraag ik me nu af of die vorm vinden ook iets is wat je samen kan doen, of dat ik daarin leidend ben... Voel wel een grote behoefte om daar zeggenschap over te houden. Ook vraag ik me af of een gezamelijk proces over het zoeken naar de vorm iets toevoegd, en hoe dat überhaupt vorm zou moeten krijgen.
Ik concludeer ook dat er nog iets te onderzoeken is in de functie van het ritueel in het spel. Het is een belangrijk aspect wat een vorm universeler kan maken en ook tot een andere manier (dan het concrete spel) tot verbinding kan leiden. Het heeft een spirituele dimensie die heel waardevol is.
Hoe zorg ik voor die balans; tussen spelplezier en spiritualiteit? Of maak ik nu een scheiding die er helemaal niet is...
Er is ook nog steeds iets te onderzoeken naar de impuls om te spelen: iets houdt me daarin tegen. En ik kan te vaak ook niet contact maken met het verlangen om te spelen. Wat moet ik daarvoor doen ( of laten ;-)

4- wat is jouw motto/intro/ bron?
Stap in het niet-weten. Zie ook het dragende citaat. Als ik in het moment stap, volledig accepterend wat er is gaat het spel en leven stromen ( niet noodzakelijkerwijs altijd fijn ;-)
Maar het geeft wel beweging, lichtheid, en is ondersteunend voor mij en ook voor anderen.

5 - Wat deed je in je eigen onderzoek t.a.v. Goed Werk?
Ik wilde mijn eigen makerschap onderzoeken met behulp van een nieuwe interventie.