Mijn blik ging allereerst naar onderwijs dat studenten voorbereid op de Creatieve Industrie en dan met name op basis van Design Thinking en Co-design als methodologie.

Een greep van wat in deze praktijk door mijn directe kringen allemaal wel onderkend wordt...

• De Creatieve Industrie is dynamisch... JA!
• Creatief vertrouwen ontwikkelen is belangrijk... JA!
• Ontwerpen en onderzoeken zijn leerprocessen... JA!
• Samen ontwerpen en onderzoeken is van waarde... JA!
• Coachen en ervaringsgericht leren helpen in open en intensieve leeromgevingen... JA!
• Reflectie is van waarde... JA, maar... Hoe kan dit beter?

Onderstaande 'praatplaat' heb ik gemaakt om de ruimte voor het 'muzische' te verkennen in een bijdrage die ik lever als reflectiecoach bij de Minor Co-design die draait van september tot januari voor een groep (internationale) studenten.

Met een viertal directe collega's (coördinator van de Minor en drie andere coaches) heb ik gecheckt of we (1) dezelfde 'Outcome/Opbrengst' voor ogen hadden voor studenten, of we (2) hetzelfde palet aan 'Interventie's voor het leren van studenten zien en (3) wat we als onderliggende 'Mechanismen' kunnen benoemen die dat leren stimuleren. (CIMO-logica: Context - Interventie - Mechanisme - Outcome).

Wat opviel is het alignment in waar we op uit zijn en langs welke weg we daar wensen te komen. Daarnaast werd ik blij van de nieuwsgierigheid naar hoe het beter of anders kan. Maar ook merkte ik dat men zich gekieteld voelde om taal te geven aan wat men al in de vingers heeft of wil aftasten om nog beter te worden als professional.