Ik beleefde de voorbije dagen achtereenvolgens:

12 maart: Benieuwd. Veel niet weten, spannend, avontuur!

20-23 maart: Hard nadenkend, waarna lamgeslagen. Hoe gaat dit goed komen?

> 24 maart: Vertrouwend. Meebewegend. Mens-zijnd. Naar beste kunnen surfend op de golven.

**

Ik maakte geen nieuw werk, bracht wel bestaand werk bij elkaar om er nieuwe samenhang in te zien ontstaan. Leidmotief is vooral de vanzelfsprekende alledaagsheid, die ineens niet alledaags meer is, en ook niet vanzelfsprekend.

Dat je vrij door Europa kunt reizen, een jaar lang, om 2700 jongeren te interviewen over hun dagelijks leven. Naar de horizon toe kunt reizen om er eindeloos te verwijlen. Of in een jaar tijd 144 mensen kunt ontmoeten en knuffelen, nadat ze zichzelf geportretteerd hebben... Op Facebook deel ik dagelijks de foto's uit die projecten die op dezelfde dag van het jaar gemaakt zijn. In 2008, 2012 en 2018.

Als je wilt, zie je hier de foto's dagelijks per 2 of 3 verschijnen.

**

Met als bonus een gedichtje dat ik in 2000 schreef toen ik in Frankrijk woonde en dat niet altijd makkelijk vond:

Zorgen zijn zorgen

Een vraag is een vraag

maar

Morgen is Morgen

Vandaag is Vandaag