de lucht is nog nooit zo van de vogels geweest
Is deel van: Wat er opkomt tijdens een crisis
ik rijg een draad door mijn kruin
knoop het andere eind aan het brandalarm
dat toch geen dienst meer doet
nu de hele wereld haar noodklokken luidt
zo leerde ik op ballet rechtop te dansen
aan een denkbeeldige draad
op mijn rug groeiden vleugels
en zelfs de zwaan die sterven moest
stierf op haar tenen met haar mondhoeken richting de sterren
nu is dansen vallen
ze zeggen dat enkel verbeeldingskracht het kan winnen van de zwaartekracht
maar alleen een echte draad kan mijn bloedende kruin nog rechtop houden
ideeën hebben niet de moed om op te stijgen
de woorden die ik schrijf steken hun kop diep in het zand
de wereld zakt door haar knieën
en niemand mag te dicht naderen om haar op te vangen
en toch
en toch
de lucht is nog nooit zo van de vogels geweest
Mieke van Oorschot
Mooi!
Cato Dorbeck
mooi!