Hoe ga je goed met tegenstellingen om? Met tegenstrijdige belangen of schurende opvattingen? Hoe voer je daarover een constructief gesprek dat een gezamenlijke uitkomst heeft waarin alle stemmen gehoord worden? Het gesprek van tegenstellingen, die zijn oorsprong kent bij de Maori’s in Nieuw-Zeeland, vindt precies daarvoor een mooie vorm. Een vorm die op het eerste oog iets interessants doet. Namelijk de tegenstellingen vergroten. Het gesprek gaat als volgt:

De groep deelnemers formuleert twee heldere standpunten. Het liefst vanuit begripsbepaling, zoals bijvoorbeeld emotie versus ratio. Belangrijk is dat beide standpunten ongeveer evenveel medestanders telt.

De deelnemers vormen twee groepen en gaan lijnrecht tegenover elkaar staan.

De groepen gaan nu standpunten uit wisselen volgens een vast stramien. Een deelnemer formuleert altijd als volgt: ‘Jullie vinden/denken/zijn/kunnen…’, ‘Wij vinden/denken/zijn/kunnen…’
Het maakt niet uit hoe vaak iemand uit een groep aan het woord komt.

Intermezzo: na het uitwisselen van standpunten stappen de deelnemers op elkaar af en geven elkaar een hand of omhelzen elkaar.

Deel 2:

Iedereen gaat verspreidt en door elkaar op de grond liggen. Neem even een moment rust. Laat alles een paar minuten bezinken. De gespreksleider stelt vervolgens vragen als: ' Wat deed het met je?', 'Ben je van mening veranderd en waarom dan?'. Vragen die niet direct leiden tot wat je nu daadwerkelijk vindt van de stelling. De deelnemers mogen vrij reageren op elkaar.