De menselijke maat in het werk sterker maken. Of de mens sterker maken in de wereld. Mensen meer zichtbaar maken. Daar raakt ‘tegenkracht’ voor mij aan mijn werk als schrijver en docent. Ik probeer als schrijver de heldendaden van de gewone mens zichtbaar te maken. Hoe kunnen mensen die in hokjes zijn gestopt, een stempel hebben gekregen of in het dagelijkse leven nauwelijks worden gehoord, een stem krijgen, via mijn teksten, of via het theater dat ik maak?

Ik moet denken aan de Hijabi-monologen, die ik schreef in opdracht van theater Zuidplein. Een voorstelling waarbij moslima’s op het toneel hun verhaal deelden. Na afloop kwamen er vrouwen om te bedanken voor de voorstelling omdat ze eindelijk een stukje van zichzelf erin hadden herkend.

Ook als docent probeer ik studenten aan te moedigen hun eigen stem te vinden. Zodat zij op hun beurt in de lessen die zij geven aan leerlingen op scholen, of in de voorstellingen die zij maken met amateurs, de stem van de ander vorm kunnen geven. Ik probeer ze mee te geven altijd ‘ja’ te zeggen tegen degene(n) die je tegenover je hebt. Niet jouw ideeën op de ander plakken, maar vanuit een echte ontmoeting elkaar raken en vandaaruit maken. Zonder daarbij jezelf uit het oog te verliezen, want via de ander laat je ook jouw stem klinken.

De heldendaden bezingen van de gewone mens. En dat tonen aan een publiek. Het ongeziene zichtbaar maken. Dat is voor mij de kracht van het theater.

Ik weet niet of dit iets verandert voor altijd. Dat is natuurlijk naïef en romantisch. Dat ik als klein schrijvertje of makertje invloed heb op de wereld. Ik kan niet in de hoofden van al die mensen kijken. Van spelers en toeschouwers. Maar toch gelóóf ik dat het zo is, of kan zijn. Ik geloof dat ik misschien ergens iets heel kleins kan verschuiven. Dat er misschien ergens in een hoofd van iemand iets gebeurt na het zien van een voorstelling, of na het lezen van een tekst. Iemand die een nieuwe stap durft te maken, zijn verhaal durft te delen, uit zijn schulp kruipt, troost vindt, of moed verzamelt om datgene te doen waardoor hij wordt gezien.