Poëzie is een daad...

Poëzie is een daad 
van bevestiging. Ik bevestig 
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.

Poëzie is een toekomst, denken 
aan volgende week, aan een ander land, 
aan jou als je oud bent.

Poëzie is mijn adem, beweegt 
mijn voeten, aarzelend soms, 
over de aarde die daarom vraagt.

Voltaire had pokken, maar 
genas zichzelf door o.a. te drinken 
120 liter limonade: dat is poëzie.

Of neem de branding. Stukgeslagen 
op de rotsen is zij niet werkelijk verslagen, 
maar herneemt zich en is daarin poëzie.

Elk woord dat wordt geschreven 
is een aanslag op de ouderdom. 
Tenslotte wint de dood, jazeker,

maar de dood is slechts de stilte in de zaal 
nadat het laatste woord geklonken heeft. 
De dood is een ontroering.

Remco Campert