Mij bevalt die HKU-ET naam (waarom- zie ook uitnodiging) 

stenen uit oudenoord- activisme. 

ij vertelde over een gesprek met collega directeuren in het Kunstvakonderwijs. Dat er ruimte leek te komen voor anders denken enerzijds en dat er anderzijds nog helemaal het schema van de hiërarchie zit en van de individuele student, kortom klassiek gegroeide patronen.

Je vertelde over een gesprek met Roelof die een lectoraat speculatief design voorstelde. En dat jij je afvroeg wat dat moest brengen omdat de studenten op allerlei manieren daar al vol in zitten. (paard achter de wagen spannen zo’n lectoraat). Wat je wel interessant vond was het beginnen van een speculatief lectoraat. Ruben deed nog een mooi woord ‘actoraat’ cadeau. Ik moest terugdenken aan jouw opwelling destijds om een (het mijn😊) lectoraat te gaan kapen. Zowel in een speculatief lectoraat als een gekaapt lectoraat komen vergelijkbare motieven terug. Bij jou. Jouw ecologisch verlangen om door hierarchie, gewoonte, manier van organiseren etc. heen te breken. (en wat je er zelf allemaal nog meer bij denkt en voelt).

En je vertelde over je opwinding over de reis die een plan moet afleggen in de organisatiestructuur. Voorleggen aan die. En dan aan die. En dan naar het College. Die moeten dan ja zeggen. en dan komt het weer terug etc.

Mijn uitnodiging aan jou is een vraag?

Kan je eens proberen een vorm te vinden om hier iets voor anderen leesbaars (om te beginnen mij/ ons in de onderzoekgroep) op te schrijven? Ik moedig dat graag aan en kijk ook met liefde mee naar half affe schetsen en zogenaamd mislukte opzetjes! Een brief kan soms een goede startvorm zijn. Of beginnen vanuit een sleutelscene ‘sta ik me daar op de designweek met collegadirecteuren ontvouwt zich dit’ of ‘ben met CvB in gesprek over toekomstige HKU-lectoraten, maar moeten we wel ‘lectoraten’ willen….?’ Nu ja dit zijn maar schoten voor de boeg. Benieuwd naar vervolg Marinda. Jouw denken resoneert volop in dat ‘school maken’ waar we op puzzelen, dus daar is het in ieder geval heel welkom!

Beste Ruben (en Marinda in cc)

Wat een mooi gesprek

We vroegen elkaar: wat houdt je bezig?

Boeiend dat de Metaalkathedraal als plek en initiatief langskwam. Ook omdat ze daar van alles aan het doen zijn vanuit ecologisch perspectief. Waarom wil de samenwerking met HKU nog niet zo? vroegen we ons af. Marinda haalde naar voren dat langdurig partnerschap voor studenten niet altijd interessant is. Dan lopen ze in de afgedragen kleren van eerdere lichtingen. Toen ontstond de gedachte om die samenwerking nog eens een keer vanuit ‘ecologische uitgangspunten’ te benaderen. Dan is metaalkathedraal een biotoop. Kan je er zijn. living together. Nu ja van alles en nog wat. Mocht er een keer een groepje met jou erbij zijn om daar eens op te oefenen dan doe ik graag mee. Lijkt me een interessante ‘ecologische ontwerpopgave’. (of is dat een innerlijke paradox😉).

Tweede punt wat je noemde zette bij mij ook van alles in werking. Je probeerde steeds meer de op ons af komende rampen ‘in de bek te kijken’. Dat vraagt iets anders dan oplossingen. Je verhouden tot.

Je kritiseerde de HKU-slogan ‘nieuwe verbindingen, nieuwe toepassingen’ als een in mijn woorden ‘laatmodern stiekem doorgaan met maakbaarheidsdenken en oplossingen verzinnen’. Toen kwam het tragische op de proppen. En de oude traditie in de kunsten om daar mee om te gaan. Uithouden in, zingeving, rol van verhalen. Benieuwd ook naar de twee sites https://www.schoolofapocalypse.org/ en https://www.schoolofapocalypse.org/ Eigenlijk bevroegen we elkaar op een kern van kunstenaarschap dacht ik later.   

Heb je zin en tijd eens een stukje te schrijven over oplossingen versus dat ‘verhouden tot’. Kam ook zijn dat de inspiratie uit ons gesprek je weer op andere wegen voert. Prima!

Tenslotte noemde ik ons groepje een onderzoekgroep. We boren bronnen aan, kunnen daar iets van maken en dat uitzetten bv op linkedin of anderszins zodat we er het gesprek mee aanwakkeren. Laten we kijken of het lukt ‘iets’ te maken hieruit. Voor tussentijds sparren ben ik in.

Hoe kijk jij ernaar?

Groet en goeds van Bart