Wat zet mij aan tot werken?

De vioolkist en viool van Bart, het ik-het verhaal van Michiel en Buber.

ik zoek via google op ‘kaal beton’

ik kijk op 'betonconstructies'

ik zoek op ‘in stukken’ vanwege de viool

ik kijk op ‘versplintering’

ik zoek op ‘scattered in pieces’ en 'fragments'

Beelden van verbroken heelheid, beelden van aangetaste dierbare gehelen, beschrijvende wat eens was maar niet meer is. Beelden van afscheid en pijn van wat ooit functioneerde maar nu niet meer werkt, beelden van wat uiteenvalt en niet vast te houden is. Beelden van verlies van houvast, beelden van herorientatie.Beelden van het uithouden van vergankelijkheid en het hervinden van balans, evenwicht mogelijk rationaliteit.

Wat valt uit elkaar, en wat helpt herorienteren?

Ik kijk op 'verlaten'

De beelden die ik vind doen denken aan filmbeelden van Tarkovsky

de onherbergzaamheid, de niet-geborgenheid.

Het mee laten voeren met fragmentatie en uiteenvallen maakt bewust van gemis en zoekt beelden bij dit gemis om dit bewust te maken. De beelden maken bewust hoe vanzelfsprekend en breekbaar een thuisgevoel is en laat in de afwezigheid het onderzoek open wat maakt dat men zich thuis en geborgen kan voelen. De beelden tonen situaties waarin wat ooit gewoon was voorbij is. Het gewone klinkt in de beelden na. Hier vonden levens plaats. Hier was iets ooit gewoon, en die gewoonheid is niet meer maar voorbij. 

Tarkovsky lijkt een beeld te schetsen van een mens die eindeloos onrustig onderweg is zonder ooit aan te komen. Het rusteloze beeld van een pelgrim. Tarkovsky laat een rusteloos tragisch beeld zien van een zoekende mens die geen gemoedsrust vindt.

Welke muze was ook alweer betrokken bij tragiek?