Terugblik 2^e begeleidingsmiddag                                                              

Peter, Melanie, Bart, Ruben, Michiel, Kika, Martine G., Niek

Ik licht de mail die ik stuurde voor de bijeenkomst toe. Muzisch onderzoek leidt tot prachtige, ‘echte’ ervaringen, ontdekkingen en verassingen, en ik merk dat het benutten van informaliteit en spontaniteit dit alleen maar optimaliseert. De andere kant is dat het vastleggen van het gebeurde lijkt een afstand te moeten overbruggen en moeilijker grijpbaar is. Steeds vaker lijkt vastleggen een vertaling te vragen en niet vanzelfsprekend.

Bart stelt voor dit te doen in de vorm van critical response process.

De eerste ronde is vragen

Bart merkt op dat ik lach alsof ik een spel met mijzelf speel en denkt aan een personage op een queeste. Klopt; ik weet het ook wel, en toch heb ik er vragen bij. Ik val terug op de overeenkomst gezamenlijk te onderzoeken wat zich bij muzisch onderzoek aandient.

Peter vraagt ‘voor wie doe je het?’. Welke stemmen laten zich horen en aan welke stem ben je loyaal?.

Martine vraagt wie de lat bepaald. Eenmaal opgeschreven en leesbaar wordt het kwetsbaarder en kunnen mensen er wat van vinden. Wie bepaald of het goed is?

Melanie maakt een ‘harde las’, ‘creating your memories’. Iets ervaren, de ervaring beschrijven. Nadruk leggen op weerstand (tijd voor nemen, moeite voor doen, opvatten als het werk?).

Ruben heeft het andersom; schrijven is de ervaring. ‘Ik zie er een stuk in’. De extra betekenis is een interessant gegeven in het schrijven. ‘Ik herken de stemmen, de denkbeeldige mensen. Het is een heel spel; in hoeverre ga ik ze toelaten. Ik heb ze nodig want het is ook het publiek dat ik wil bereiken. Ik schrijf voor mezelf maar ook om het aan te gaan’.

Ik vraag wie heeft er voorbeelden van ‘knarserigheid’ (de eerder genoemde moeite met vastleggen)?

Peter vertelt in mijn proces naar lichamelijk voelen kwam er niks meer op papier, dat heeft een half jaar geduurd. Ik kwam uit het intellect en raakte al mijn woorden kwijt. Ik ben weer gaan schrijven dat helpt mij niet te verdrinken in de oceaan.

Michiel vertelt over samen schrijven, interactief theater. Een schakelmoment tussen haar en mij. Ik styleer dat materiaal tot geschreven tekst. De wereld van ervaren en schrijven bij elkaar te brengen.

Bart zegt veel moeite te moeten doen om te schrijven. Het werkt soms alleen om aan iemand te schrijven. De wetenschap dat het voor/aan iemand is, is essentieel. Een dialoog.

Voorbeelden van ‘fluency’

Melanie; de ‘harde las’ anders ,al tekenend , is een vorm van reflectie = werk. Hoe kan je hetzelfde materiaal vloeiend laten voelen.

Martine; zoeken naar woorden die passen. Logisch dat ik schrijf en daarmee ervaring wordt

Bart; het plezier van verschillende soorten schrijven; biography, bulletpoints....

Een vraag aan mij?

Michiel; hoe kan je het plezier organiseren? Hoe kan je het proces stromend ontwerpen. Kan je de gelegenheid ontwerpen waarin het kan gebeuren?

Ruben; momenten erkennen is organisatie. Je weet niet wat je zoekt, maar je herkent wel wanneer je het ziet.

Erkennen van momenten ‘het valt je toe’

Bart; mag ik iets meer weten van het pijnlijke?

Ik noem macht, statische macht

Kastelen, ruines van oude beschaving

Opvattingen; ‘ik heb een opvatting over.. wil je ‘m horen?

Peter; een idee over verantwoorden

Een ervaring is geweest die ga je later vangen. Een fieldnote moet voldoen. Zo precies mogelijk vastleggen in woorden. Volgens mijn opvatting misschien bevrijdend dit los te zien van nieuwe schrijfsels. Een impuls voor nieuwe verhalen.

Michiel; 3 tips/opvattingen die elkaar onderling tegenspreken

• Beschouw je knarserigheid als nieuw te onderzoeken ervaring
• Bekijk knarserigheid met andere ogen, misschien verandert er iets
• Toewensen dat je je knarserigheid weet te bewaren

Bart; ik heb een opvatting over de stemmen in je hoofd en ben dankbaar voor je verhaal.

Emotie en de stemmen die er zo zeer bij horen. Ik krijg zoveel commentaar over mijn handelen door wat ik nu aan het doen ben. Een heel vitaal stukje wat we tegenkomen bij ‘instappen’.

Melanie; opvatting over mobiliseren

Wat ik herken dat opvattingen worden gemobiliseerd

Meestal te veel te voelen wat ik niet wil voelen

Niek je doet niet, maakt, benoem, doen, bijna goed, best goed, volgende keer beter

Melanie; Het verworven toeval

Ruben; titel documentaire Gerrit Komrij

‘Gelukkige schizo’

Peter; muzische onnozelheid, ik weet het wel, naiief, onnozel en toch waarde

De definitie waar het hierom gaat. Mijn mooiste muzische impulsen waren onnozel

Michiel; heeft het thema zich in dit gesprek voorgedaan? Als je gaat vertellen is robin daar het schrijven zit er tussen

Ik ben dankbaar voor de uitwisseling die zeer breed maar ook zeer gepitst was. Er zijn allerlei onderwerpen aangeraakt die verhelderd zijn. Het ging niet om absolute antwoorden, nog goed of fout. Belang was dat ik een zo’n complex onderwerp bespreekbaar kon maken en ik kon openen voor wat daarmee verband hield. Het geeft mij bewegingsvrijheid op deze onderwerpen mijn houding te kunnen overwegen jullie vragen, suggesties en antwoorden helpen daarbij. Ik heb metgezellen waar ik ze eerder nog niet had.

We gaan in kleine groepjes uit elkaar om eigen onderwerpen te bespreken

Met Niek en Ruben spreken we over het faciliteren en beheren van data die zich genereert. Hoe creeer je zo’n platform? Hoe maak je dit toegankelijk voor de buitenwereld? Hoe faciliteer je een toekomstbeweging?

Wat zijn randvoorwaarden voor artistieke verbeelding

Literatuur heeft geen zintuiglijk arsenaal

Hoe de combinatie met de crisis van de verbeelding. Hoe de crisis ons uit de impasse kan krijgen?

Hoe cultiveren we het in twijfel trekken van de eigen realiteit in plaats van het installeren van een nieuwe hype?

In verschillende stoelen liggen papiertjes met soorten kennis. In stilte plaats nemen, opschrijven en verkennen. In tweetallen nabespreken.

Mijn vondsten;

Conceptuele kennis; dingen kunnen benoemen, de namen kennen, kunnen onderscheiden, ‘er bovenuit kunnen denken’.

Handelingskennis; hoe iets doen. Beginnen, doorgaan, vasthouden, laten groeien, opmerken, vasthouden stroom, meenemen

Sociale kennis; hoe iets samen werkt, hoe uitwisseling werkt, wat nodig is, wat behoefte heeft/is, luisteren

Materiele kennis; hebben en kunnen, rijkdom en armoede, realiseren/onvermogen

Lichamelijke kennis; afwezigheid voelen, de vraag stellen ‘hoe voelt dit’ rekening houden met hoe je voelt, ontdekken

‘Vrije stoel’ wat wil komen, voelen, luisteren, belang ervaren. Welke beweging of stilstand wil. Ruimte houden voor... opmerken als.. zien, waar kunnen nemen, verrast kunnen zijn, associeren.

Eindigen met ieder een uitspraak;

‘ik dien mijn waarheid totaal te volgen, maar dien mijn waarheid ook totaal in twijfel te durven trekken’