2- daar overheen de verf met plamuur mes. Opnieuw nog meer dan gisteren groeit mijn fascinatie voor het door verhulling onthullen. Dus dat wat zichtbaar wordt of blijft door de sluiers van wit heen. de nieuwsgierigheid wat er zal gebeuren is de leidraad.

3- dan met witte niet-wateroplosbare pastel en met krijt omgeving maken. Met pastel kringels en krioellijnen. en met krijt (wit en creme) omgeving. En daar zachte vegen van zwarte aquarelpotlood doorheen. zodat ik met water kan werken.

4- de hele tekening krijgt nu water met de breedste ruwe kwast in strepen. Het papier is er niet geschikt voor. maar dat zien we later wel. daar waar pastel blijft wit. omgeving wordt structuur. en de fijne tekening loopt uit en verdiept in het zwart.

5- zachte tinten inkleuren in omgeving (blauwig boven, bruinig in omgeving beneden). is op deze foto van de tekening niet te zien. 

6- de grote bewegingen die zijn ontstaan (van links boven naar rechts onder. de waaier in de lucht rechts boven. En de grote vegen die naar onderen krommen) haal ik nog wat naar voren.  

Wat roept het bij mij op?

-  hoe kan nu iets dat zo rommelig is toch aanvoelen (voor mij) als: het klopt. en 'precies in evenwicht. Complexiteit die als kloppend en juist wordt ervaren (door mij). Ik zou niet willen vereenvoudigen.

- de herinnering aan de plek waar ik tekende komt op. Voor een buitendeur met glas en buiten op straat plassen met water waar de regendruppels in vallen. Zou dat de ruimhartige waterplens hebben bespoedigd. de rivier de geul direct tegen het huis aan de achterkant langslopend. en schuimend.

- mijn fascinatie voor de witte pastellijnen die je pas ziet als de omgeving door grijzig potlood-aquarel-water gekleurd wordt. Moet denken aan gangen van wurmen of larven onder de grond of in een appel. sporen die zijn getrokken. Iets wat er niet is en toch zichtbaar.  

Tenslotte: wat is het dat ik er telkens nog even naar wil kijken? 'met de tekening zijn'. Ik ben er en de tekening ook. In alle storm en regen en water wat voorbij stroomt kunnen we elkaar een moment vasthouden. er zijn in complexiteit.

de innerlijke rust die komt na het maken.

de voldoening

er zijn