Wat is de bedoeling van de auteur? Wat wil hij met deze tekst zeggen? 

Deze tekst gaat over de standaard vanuit je professie doorbreken, out of the box denken

en grensoverschrijdend werken. Hij heeft het over wisselwerking tussen disciplines en

samen werken om tot een hoger niveau te komen. Dit is niet alleen gericht op 

kunstenaars, maar ook op mensen uit de zorg, het zakenleven etc. Onlangs geleerde

termen als multidisciplinair, transdisciplinair en interdisciplinair kwamen in mij op tijdens 

het lezen van dit artikel.

De auteur wil het belang van deze manier van werken tonen. Hij wil de lezer laten weten 

dat creativiteit in elk vak zit, het belang van samenwerken tonen (niet alleen in de kunst, 

maar ook i.s.m. kunst, zorg, bedrijfsleven etc.) en laten zien wat er mogelijk is als je buiten

je discipline denkt. Deze manier van werken omschrijft hij ook met de muze. 

Wat zijn de drie a vier centrale begrippen en waar staan ze voor? 

1. Connecting Conversations: Connecting Conversations is een concept dat de auteur ontleent aan het werk van Peter Renshaw. Voor de kwaliteit van gemeenschappelijkheid staan volgens hem connectie, context en conversaties centraal.
2. Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO): commercieel ondernemen, maar wel met aandacht voor de maatschappij (mens, milieu), duurzaam ondernemen.
3. Muzische Professionalisering: expressieve en scheppende aspecten in mensen hun professionele handelen te versterken. Ongeacht de discipline van herkomst van de professionals word er gewerkt aan kunstenaarschap, creativiteit.

Wat is voor jou de meest treffende passage en waarom? (schrijf die kernpassage 

letterlijk op plus korte toelichting) 

Ik kon helaas niet kiezen en heb daarom voor twee stukken gekozen.

“Mijn queeste zet mijzelf maar ook steeds vaker anderen in beweging. Ik zoek en ontmoet geestverwanten. Niet alleen onder kunstenaars, maar ook onder bijvoorbeeld advocaten, ingenieurs, professionals in de zorg en wetenschappers. In mijn praktijk zie ik uiteenlopende professionals die niet zonder meer genoegen nemen met de vaststaande orde. Zij breken de ruimte voor hun professionele handelen zelf open. Zij laten professionele tegenkracht zien die ik ook kan duiden als professionele eigenzinnigheid: maatschappelijk willen bijdragen en de zin en betekenis van hun werk verdiepen. Die professionals blijven niet zomaar in de pasvorm van het protocol, de hiërarchie, de specialisatie of de gewoonte waarin het werk altijd gedaan is. Ze gaan over grenzen van hun professie heen op zoek naar dialoog en nieuwe vormen van samenwerken. “

Van de week ontdekte ik een nog niet eerder gezien filmpje van een toespraak die mijn 

slb’er gaf tijdens mijn afstuderen. Toen ik het eerste stukje zag moest ik daar aan denken.

In de toespraak heeft de docent het over mijn niet makkelijke gekozen weg door de opleiding 

heen, mijn wil en doorzettingsvermogen om niet het reguliere CMV pad te kiezen en van 

daaruit toch gekoppeld aan de opleiding iets op te kunnen zetten.

Ik zie om mij heen ook steeds vaker dat kunstenaars en artiesten meerdere disciplines 

beoefenen, wisselen tussen die disciplines en ze verbinden.

“In de manier waarop de muzen tegenkracht vormgeven, laten zij een bijzonder soort kunstenaarschap zien. Niet individueel maar juist collectief. Hun werk krijgt vorm door wat ik onderscheidend verbinden wil noemen. Ze vormen een groepje van negen. Een klein gezelschap, een ensemble. Daarbij heeft elke muze een onderscheidende bijdrage en gaat het tegelijkertijd om het verbindende samenspel. Elke muze heeft een eigen naam gekregen in de theogonie van Hesiodus. En aan elke muze is een onderscheidend attribuut verbonden dat haar kenmerkt. Dat attribuut heeft ze altijd bij zich. Daar ‘staat ze voor’, zou je kunnen zeggen. Ze is herkenbaar aan het attribuut dat ze draagt. Dat maakt haar daarop aanspreekbaar als verteller, maker en speler.”

Dit stuk sprak mij aan omdat het iets is wat ik veel om mij heen zie. De kracht van het collectief. Ik zie de afgelopen paar jaar steeds meer creatieve collectieven ontstaan, organisaties gaan steeds vaker samen werken, fondsen vinden het belangrijk dat er samen word gewerkt en de verbinding tussen verschillende sectoren. 

Kan je naar aanleiding van de tekst een of meer andere bronnen vinden die voor jou

associatief worden opgeroepen: kunstwerk, boek, pamflet of performance? Deze

tekst brengt mij in herinnering deze passage uit boek zus en zo, dit gedicht, dit

beeld ....omdat...       

Als eerste verwijs ik dan naar het eerste deel van de vorige vraag. In de toespraak 

noemt de de docent de quote van het platform wat ik heb opgezet tijdens mijn 

afstuderen: we break rules. 

Kyteman: Vanwege de verschillende muziekstijlen en mix van populaire cultuur met

klassieke instrumenten. Jazzmuziek met hiphop. Een multidisciplinaire samenwerking.

Poetry Circle Nowhere: ik heb hier niet een exact voorbeeld. Zij zijn een groep van 

woordkunstenaars en muzikanten. Zij bundelen beiden disciplines in hun performances.

5 spices lounge, omdat het een multidisciplinaire avond is: zie voorbeeld. http://www.amsterdamsfondsvoordekunst.nl/wat-wij-doen/blog/afk-in-de-stad-nieuw-west-5-spices/